tekst og musikk: Odd Nordstoga

Han var ung og ho var lang og lekker
ho var sjefen i eit magasin
ho ha fegji all den brodd som mannen hadde mist
ihop var dei eit bord med roten kvist

Knut han bruke skjerf når det var vinter
han hadd’ ikkji ein skarp identitet
og sinni hass det blotna endå liti grandi meir
då’n fann seg dessi orde og då han fekk høyre dei

Når skal eg få halde deg i handa når du grine
Når skal eg få draga deg or søyla då du datt
Dagane er båt to’s men minna berre mine
vil minnast som ein som meir en berre var

Dagane dei gjekk og dei var saman
kjeringi ho voks mens mannen seig
og aldri om den guten der fekk syne han var mann
og aldri om den jenta synte sakn

Eg greier meg eg
om eg berre er ein teljande eg
om egg tel litigrand,
men du greier deg sjov.
Der du skriv dine brev fær du stilt ditt behov
for ein arm og ei hær der tårer kan falle
for ein arm og ei hær der tårer kan falle