Eg er ute veldig tidleg
Eg er ute og går
med folka dei søv
og maskinene står
Og rutene er isa
på alle bilar eg ser
Og sjøen ligg der som ein spegel
og ubrukt nedi der

Eg prøvar kunsten å gå

Gatene er stille
Skogen ligg der dus og grå
Det er som heile verden
som det er meg den ventar på
Det er eg som er i rørsle
Det her er mitt initiativ
Det er eg som har serven
serven i mitt liv

Eg prøvar kunsten å gå

Og ser du meg der ute
i morgondisen gå
som eit dyr der utpå jordet
før det ikkje lenger er å sjå
Har du lov om du er stille
og ikkje er meir enn du må
vera med på denne fyrste kunsten
mennesket kom på

Og det var kunsten å gå