Kjedeleg iblant

Odd Nordstoga og Erlend Ropstad

 

Me to, ja me kunne vore rike

Hatt eit hus der ein såg utover sjøen

Hatt fin bil og bli like

Dei med boblejakke og god løn

 

Hva jeg hadde gitt for å våkne opp en morra

I en annen kropp, i et helt annet liv

Og bare blitt der et par dager

Om ikke annet så for å få et nytt perspektiv

 

Ingen veit kva som hadde hent

om dei bruer som er brent

om dei aldri tok fyr

då eg prøva å få tent

Me veit ikkje

Me veit  ikkje

 

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, så kjedeleg iblant

Så kjedeleg, du trur nesten ikkje det kan vera sant

Det er så kjedeleg, så kjedeleg iblant

 

Du vet jeg burde flytte ut på landet

og dyrka frykten for å bli glemt

Jeg skulle gjerne visst om du ville fulgt med da

Ikke svar nå, men svar før det er for sent

 

Ingen vet hva som hadde hendt

om vi pakka det vi har

Vi kan dra hvor som helst

Kan umulig gå galt

Men vi vet ikke

Nei, vi vet ikke

 

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

Så kjedelig, så kjedelig iblant

Så kjedelig å sitte her etter at alle forsvant

Det er så kjedelig, så kjedelig iblant

 

 

Sjå på TV

For ein utgamal og kjedeleg idé

Så set me oss ned

 

Og det er så